Uitbreiding van het beestenspul op de Gapershof
Begin dit jaar hebben we een drietal kippen geadopteerd. Eén witte wyandotte van 4 jaar en twee Welsummer kippen van een jaar oud. Ze komen bij een oom vandaan. Sinds kort heeft hij een puppy, alleen ging dat niet samen met de kippen. De kippen raakten helemaal gestrest van dit schattige beest. Op een avond hebben we de kippen opgehaald. Het schijnt dat de kippen elkaar beter accepteren als je ze ’s avonds bij elkaar op stok zet. Maar tsjonge, wat konden die kippen gillen, of misschien is krijsen een beter woord, toen we de kippen uit hun hok haalden. Maar we hebben ze in de doos gekregen. De volgende dag hebben we de kippen meteen los gelaten in de tuin en gelukkig kwamen ze ’s avond ook weer op stok. Het is mooi te zien hoe de kippen groepjes vormen. Onze kippen blijven bij elkaar en ook de geadopteerde kippen blijven als een groepje bij elkaar scharrelen door de tuin. In het begin zaten ze zelfs per groep op stok. Inmiddels zit de witte wyandotte tussen onze legkippen op stok. Soms moet je echt even goed kijken, want dan zit ze helemaal verstopt tussen de twee grote bruine kippen. Het grappige is dat je zou denken dat zo’n klein kipje, de wyandotte dus, het onderspit zou delven tussen al die grote kippen. Nou niets is minder waar, ze is echt het baasje, ook over onze kippen.
Wyandottes staan er om bekend dat ze regelmatig broeds worden. Het is nu eind mei, en ze is al twee keer broeds geweest. Een keer zijn we haar twee nachten kwijt geweest. De eerste avond hebben we overal lopen zoeken, omdat ze niet op stok zat. We waren bang dat ze misschien door een roofvogel of een vos meegenomen was. Maar het gekke was dat we nergens witte veertjes zagen. De volgende dag liep ze opeens weer vrolijk in de tuin, maar de avond daarop weer niet op stok. De volgende dag, toen ze weer in de tuin liep, hebben we haar maar eens gevolgd. En wat bleek, ze had een eitje gelegd onder een klimop, helemaal verstopt, en daar zat ze lekker te broeden. Ze heeft echt geluk gehad dat ze niet opgegeten is door een vos, want die lopen hier ’s nachts wel rond. De avonden op de dagen dat ze nog broed was, hebben we haar zelf maar op stok gezet. Daar zit ze tenminste veilig en kunnen wij rustig slapen.
En ook nu is ze weer broeds, maar bevindt haar broedplekje zich nu in het hok. ’s Avonds gaan de Welsummer kippen bij haar zitten, zo lief.