(Moes)tuin

(Moes)tuin

Mijn opa en oma hadden een flinke moestuin. We kregen altijd tassen vol sperziebonen en snijbonen mee naar huis om die vervolgens in te maken (wecken). Met zijn allen dopten we thuis de bonen en werden de snijbonen door de molen gehaald. En als het wecken mislukte, dan aten we de hele week bonen (met appelmoes). Ondanks dat vind ik bonen nog steeds erg lekker en heb ze zelf ook elk jaar in de moestuin staan.
Een groot voordeel van zelf gekweekte groenten en fruit van eigen bomen vind ik dat het vers en onbespoten is. En de smaak is toch ook echt lekkerder. Toen ik nog in een Vinex-wijk woonde met een diepe achtertuin heb ik een blauwe maandag een m2 moestuin gehad, maar dat was geen succes. Pas toen ik jeugdtuinvrijwilliger werd, ben ik zelf ook echt gaan moestuinieren. Als vrijwilliger krijg je een groep van ongeveer tien kinderen in de leeftijd van 9-11 jaar onder je hoede, die elk een moestuintje hebben. Daarnaast krijg je ook zelf een moestuin. Tijdens deze periode heb ik veel geleerd over moestuinieren van mijn mede jeugdtuinvrijwilligers. Inmiddels zijn we verhuisd naar een huis met een lekkere grote tuin en heb ik een moestuin bij huis, die inmiddels voor mij alweer te klein is. Ik ben nog steeds lerende. Natuurverschijnselen als vorst, droogte, regen, luis, slakken etc. zorgen ervoor dat mijn moestuin niet altijd succesvol is, maar ja dat hoort erbij en met natuurlijke middeltjes kun je je hier soms ook tegen wapenen. In mijn blogs (hieronder) lees je over het wel en wee van mijn (moes)tuin.

Klik op onderstaande afbeelding